ارزیابی کاربرد روش ژئومورفولوژی جهت طبقه بندی ریسک مخاطرات سیل با استفاده از منطق فازی (مطالعه موردی: حوضه آبریز اوجان چای)

خسارات ناشی از وقوع سیل در ایران و سایر نقاط جهان در طی دهه های گذشته نشان می دهد که برای مقابله با مسائل همراه این پدیده هنوز باید فعالیت های بسیاری انجام شود. از اینرو مطالعه این حوادث و گسترش شیوه های مؤثرتر و کاهش دهنده تر در این زمینه در بسیاری از نقاط دنیا اهمیت پیدا کرده است. اولین گام در تعیین ریسک سیل جمع آوری داده ها می باشد. در این زمینه در دسترس بودن، مناسب بودن و کیفیت داده های هیدرولوژیکی، هواشناسی، توپوگرافی و مدیریتی مورد بحث می باشند. در این مطالعه ترکیب داده های هیدرولوژی و ژئومورفولوژی با کمک سیستم های اطلاعات جغرافیایی به منظور ترسیم گستره تحت اشغال حوادث سیلابی در حوضه آبریز اوجان چای (با مساحت 5/562 کیلومتر مربع) که یکی از رودخانه های سیستم زهکشی رودخانه آجی چای است، بکار گرفته شده است. برای این منظور 16 لایه اطلاعاتی تهیه شده به روش جمع جبری فازی رویهم گذاشته شده و به روش c mean بر مبنای داده های ژئومورفولوژی مورد طبقه بندی فازی قرار گرفته اند. هدف اصلی این مطالعه تعیین مناطق مخاطره آمیز در برابر سیل در حوضه رودخانه اوجان چای جهت فراهم نمودن پایه هایی برای آنالیز ریسک و آسیب پذیری سیل در آینده است.  نتایج حاصل از مطالعه مخاطرات سیل در منطقه به صورت نقشه ارائه شده است چرا که نقشه ها در مقایسه با سایر شیوه های نمایش توزیع فضایی ریسک سیل اثرات مستقیم تر و قوی تری دارند. نتایج این بررسی، صحت بیش از 70 درصد (با ضریب کاپای 7502459/0) را در مقایسه با داده های مبنا نشان می دهد که نشانگر قابل قبول بودن استفاده از این شیوه در تهیه نقشه مخاطرات سیل است.